میلاد مهدی(عج)، تصنیف سرخ ترانه های انتظار، بر عموم مسلمین جهان مبارک باد
هنگامه زمزمه دعای عهد با همهمه تسبیج پرندگان؛ و نیایش دریاها، و خش خش برگ‌ها در هم می‌آمیزد و صبحی پرطراوت و سرشار از امید، آمیخته با بوی گل نرگس را به ارمغان می‌آورد.
روزی که سرمشقش نام یار باشد آکنده از یاد اوست. یاد مهربان یاری که صبح هنگام «رنگین کمانِ» رنگ رنگ وجودش، گل محفل دوستارانش است.
انگار که صبح، نم نم باران عهد آمده باشد و همان وقت هم نگاه آفتاب تابنده هستی به این خیل مشتاق افتاده باشد و از این دو «رنگین کمانی» بر آسمان آبی و پاک دل منتظرانش، نقش ببندد.
«رنگین کمانی» که هر رنگش نشانی از او دارد؛ از محبتش، از دعایش، از اشکش، از ...
و باز آن زمان که خورشید آهنگ رفتن می‌کند، انگار که با سرخی خود می‌گوید که شب غیبتش را تاب بیاورید به این امید که آفتاب وجود او، فردای شما را روشن کند؛ آن وقت شراری از سرخی خورشید به دل
دوستداران می‌افتد که:
من کجا و آفتاب وجود او کجا؟
این همه گناه من کجا و نیم نگاه او کجا؟
دل سیاه من کجا و امید به آمدن او کجا؟
و خبر ندارد این دل بیچاره از گناه، که او، لحظه به لحظه مراقبش است. مراقب، که مبادا به دامی در افتد.
دعا گو، که مبادا به چاله‌ای فرو غلتد. و نمی‌داند این دل سیاه از گناه، که آنی که شیطان وسوسه‌اش می‌کند این اوست که دست به دعا بلند می‌کند و از خدا نجاتش را می‌طلبد و نمی‌داند این دل تنها، که او فقط یک دل را نمی‌بیند، بلکه هزاران دل را نظاره‌گر است ...!
اعمال شب نیمه شعبان برای گرفتن حاجت
شب نیمه شعبان از جمله شب های پر برکتی است که اعمال مستحب زیادی برای ان بیان شده است. بسیاری از این اعمال ثواب فراوانی دارد و برای گرفتن حاجت ذکر شده است.
نماز و دعای امام صادق (ع) برای گرفتن حاجت
شیخ طوسى در کتاب (مصباح) از ابویحیى در ضمن خبرى در فضیلت شب نیمه شعبان روایت کرده است که گفت: به مولاى خود امام صادق (ع) گفتم: بهترین دعاها در این شب کدام است؟ فرمود: هرگاه نماز عشا را بجا آوردى، دو رکعت نماز به این ترتیب بخوان
- در رکعت اول سوره «حمد» و سوره «کافرون»
- و در رکعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحید»
- و چون سلام دادى سى و سه مرتبه بگو: «سبحان اللّه»، سى و سه مرتبه «الحمد للّه» و سى و چهار مرتبه «اللّه اکبر» و سپس بگو:
یا مَنْ إِلَیهِ مَلْجَأُ الْعِبَادِ [یلْجَأُ الْعِبَادُ] فِی الْمُهِمَّاتِ وَ إِلَیهِ یفْزَعُ الْخَلْقُ فِی الْمُلِمَّاتِ
یا عَالِمَ الْجَهْرِ وَ الْخَفِیاتِ [وَ] یا مَنْ لا تَخْفَى عَلَیهِ خَوَاطِرُ الْأَوْهَامِ وَ تَصَرُّفُ الْخَطَرَاتِ
یا رَبَّ الْخَلائِقِ وَ الْبَرِیاتِ یا مَنْ بِیدِهِ مَلَکُوتُ الْأَرَضِینَ وَ السَّمَاوَاتِ
أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ أَمُتُّ إِلَیکَ بِلا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ فَیا لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ اجْعَلْنِی فِی هَذِهِ اللَّیلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَیهِ
فَرَحِمْتَهُ وَ سَمِعْتَ دُعَاءَهُ فَأَجَبْتَهُ وَ عَلِمْتَ اسْتِقَالَتَهُ فَأَقَلْتَهُ وَ تَجَاوَزْتَ عَنْ سَالِفِ خَطِیئَتِهِ وَ عَظِیمِ جَرِیرَتِهِ
فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِکَ مِنْ ذُنُوبِی وَ لَجَأْتُ إِلَیکَ فِی سَتْرِ عُیوبِی
اللَّهُمَّ فَجُدْ عَلَی بِکَرَمِکَ وَ احْطُطْ خَطَایای بِحِلْمِکَ وَ عَفْوِکَ وَ تَغَمَّدْنِی فِی هَذِهِ اللَّیلَةِ بِسَابِغِ کَرَامَتِکَ
وَ اجْعَلْنِی فِیهَا مِنْ أَوْلِیائِکَ الَّذِینَ اجْتَبَیتَهُمْ لِطَاعَتِکَ وَ اخْتَرْتَهُمْ لِعِبَادَتِکَ وَ جَعَلْتَهُمْ خَالِصَتَکَ وَ صَفْوَتَکَ.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَ تَوَفَّرَ مِنَ الْخَیرَاتِ حَظُّهُ وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ وَ فَازَ فَغَنِمَ
وَ اکْفِنِی شَرَّ مَا أَسْلَفْتُ وَ اعْصِمْنِی مِنَ الازْدِیادِ فِی مَعْصِیتِکَ وَ حَبِّبْ إِلَی طَاعَتَکَ وَ مَا یقَرِّبُنِی مِنْکَ
وَ یزْلِفُنِی عِنْدَکَ سَیدِی إِلَیکَ یلْجَأُ الْهَارِبُ وَ مِنْکَ یلْتَمِسُ الطَّالِبُ وَ عَلَى کَرَمِکَ یعَوِّلُ الْمُسْتَقِیلُ التَّائِبُ
أَدَّبْتَ عِبَادَکَ بِالتَّکَرُّمِ وَ أَنْتَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ وَ أَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبَادَکَ وَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
اللَّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنِی مَا رَجَوْتُ مِنْ کَرَمِکَ وَ لا تُؤْیسْنِی مِنْ سَابِغِ نِعَمِکَ وَ لا تُخَیبْنِی مِنْ جَزِیلِ قِسَمِکَ
فِی هَذِهِ اللَّیلَةِ لِأَهْلِ طَاعَتِکَ وَ اجْعَلْنِی فِی جُنَّةٍ مِنْ شِرَارِ بَرِیتِکَ
رَبِّ إِنْ لَمْ أَکُنْ مِنْ أَهْلِ ذَلِکَ فَأَنْتَ أَهْلُ الْکَرَمِ وَ الْعَفْوِ وَ الْمَغْفِرَةِ
وَ جُدْ عَلَی بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ لا بِمَا أَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنِّی بِکَ وَ تَحَقَّقَ رَجَائِی لَکَ
وَ عَلِقَتْ نَفْسِی بِکَرَمِکَ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ وَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ
اللَّهُمَّ وَ اخْصُصْنِی مِنْ کَرَمِکَ بِجَزِیلِ قِسَمِکَ وَ أَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ
وَ اغْفِرْ لِی الذَّنْبَ الَّذِی یحْبِسُ عَلَی [عَنِّی ] الْخُلُقَ وَ یضَیقُ عَلَی الرِّزْقَ حَتَّى أَقُومَ بِصَالِحِ رِضَاکَ
وَ أَنْعَمَ بِجَزِیلِ عَطَائِکَ وَ أَسْعَدَ بِسَابِغِ نَعْمَائِکَ فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِکَ وَ تَعَرَّضْتُ لِکَرَمِکَ
وَ اسْتَعَذْتُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ بِحِلْمِکَ مِنْ غَضَبِکَ فَجُدْ بِمَا سَأَلْتُکَ وَ أَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْکَ أَسْأَلُکَ بِکَ لا بِشَیءٍ هُوَ أَعْظَمُ مِنْکَ
آن گاه به سجده مى روى و بیست مرتبه مى گویى «یا ربّ»، هفت مرتبه «یا اللّه»، هفت مرتبه «لا حول و لا قوه الا بالله»، ده مرتبه ماشآءَاللّهُ، ده مرتبه لا قُوّةَ اِلاّ بِاللّهِ، سپس صلوات مى فرستى بر پیامبر و آل او علیهم السّلام.
و از خدا حاجت خود را می خواهى، پس سوگند به خدا که اگر در پى این عمل، به عدد قطرات باران حاجت بخواهى هر آینه خدا (عزّوجل) به کرم فراگیر و فضل بزرگش، آن حاجت را به تو مى رساند.
نماز و اذکار پیامبر (ص) برای گرفتن حاجت
این روایت از حضرت محمد (ص) روایت شده است: در شب پانزدهم شعبان، بین نماز مغرب و عشا چهار رکعت نماز بخواند به این صورت که
در هر رکعت، یک مرتبه حمد و ١٠ مرتبه (در روایت دیگر ١١ مرتبه وارد شده) سوره توحید را بخوان و پس از پایان نماز این ذکرها را بگو:
- ١٠ مرتبه «یا ربِّ اغْفِرْ لَنا»
- ١٠ مرتبه «یا ربِّ ارْحَمْنا»
- ١٠ مرتبه «یا ربِّ تُبْ عَلَینا»
- ٢١ مرتبه «قل هو الله احد»
- ١٠ مرتبه «سُبْحانَ الَّذِی یحْیی الْمَوْتى وَ یمِیتُ الْأَحْیاءَ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیءٍ قَدِیر»
هر کس این نماز را بخواند، خداوند متعال او را اجابت فرماید و حاجات دنیا و آخرتش را برآورده سازد و خداوند نامه عملش را به دست راستش دهد و تا سال آینده در حفظ خدا بود.
هر یک از ذکرهاى «سبحان اللّه» و «الحمد للّه» و «اللّه اکبر» و «لا اله الاّ اللّه» را صد مرتبه بگوید، تا خداى تعالى همه گناهان گذشته او را بیامرزد و حاجتهاى دنیا و آخرت او را برآورد.
سجده های پیامبر (ص) برای گرفتن حاجت در شب نیمه شعبان
سجده ها و دعاهایى را که از رسول خدا (ص) روایت شده بجا آورد. از جمله روایتى است که شیخ از حمّاد بن عیسى از ابان بن تغلب روایت کرده که گفت، امام صادق (ع) فرمودند: شب نیمه شعبانى فرا رسید. رسول خدا در آن شب در منزل عایشه بود. چون شب به نیمه رسید از بستر خود براى عبادت برخاست. هنگامی که عایشه بیدار شد، دریافت که پیامبر از خوابگاه خویش بیرون رفته، وى را همچون اغلب زنان وسوسه گرفت. گمان کرد آن حضرت نزد همسر دیگرى از همسرانش رفته. از جا برخاست و چادرش را بر خود پیچید و سوگند به خدا که چادر او از ابریشم و کتان نبود، تارش از مو، و پودش از کرک شتر مایه داشت، حجره به حجره در حجره هاى زنان رسول خدا جستجو مى کرد. در این میان که در جستجوی آن حضرت بود، ناگهان نگاهش به رسول خدا افتاد که مانند جامه اى بر زمین چسبیده در حال سجده است. به نزدیک آن حضرت رفت و شنید که در سجده اش چنین مى گوید:
سَجَدَ لَکَ سَوَادِی وَ خَیالِی وَ آمَنَ بِکَ فُؤَادِی هَذِهِ یدَای وَ مَا جَنَیتُهُ عَلَى نَفْسِی یا عَظِیمُ [عَظِیما] تُرْجَى [یرْجَی] لِکُلِّ عَظِیمٍ اغْفِرْ لِی الْعَظِیمَ فَإِنَّهُ لا یغْفِرُ الذَّنْبَ الْعَظِیمَ إِلّا الرَّبُّ الْعَظِیمُ.
سپس سر مبارک خویش را از سجده برداشت و دوباره به سجده برگشت، عایشه شنید که آن حضرت مى گوید:
أَعُوذُ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِی أَضَاءَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ وَ انْکَشَفَتْ لَهُ الظُّلُمَاتُ وَ صَلَحَ عَلَیهِ أَمْرُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ مِنْ فُجْأَةِ نَقِمَتِکَ وَ مِنْ تَحْوِیلِ عَافِیتِکَ وَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِکَ
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی قَلْباً تَقِیاً نَقِیاً وَ مِنَ الشِّرْکِ بَرِیئا لا کَافِراً وَ لا شَقِیاً
سپس دو طرف روى خود را بر خاک نهاد و گفت:
عَفَّرْتُ وَجْهِی فِی التُّرَابِ وَ حُقَّ لِی أَنْ أَسْجُدَ لَکَ.
آن گاه که رسول خدا (ص) خواست به اطاق برگردد، عایشه با شتاب به جانب بستر خویش رفت و هنگامى که رسول خدا (ص) به خوابگاه خویش آمد، شنید که عایشه بلند نفس می زند. فرمود: این بلند نفس زدن برای چیست؟ آیا ندانستى که امشب چه شبى است؟ این شب نیمه شعبان است که در آن روزی ها قسمت مى شود، و زمان مرگ اشخاص ثبت مى گردد، و نام کسانی که باید به حج بروند نوشته می شود. به درستى که خداى تعالى آمرزد از میان خلق خود بیش از عدد موهاى بزهاى قبیله کلب را و در این شب خداى تعالى فرشتگان را از عالم بالا به سوى مکه در زمین مى فرستد.
- ۹۷/۰۲/۱۱